کار به جایی رسیده که مدیران تیم های رقیب به جای خرید و فروش در بازار نقل و انتقالات مشغول تبریک گفتن  خریدهای جدید پرسپولیس شد اند!

جذب ستاره ها در تیم های بزرگ تضمینی برای موفقیت نیست اما نبود داشته های لازم قطعا به شکست منجر می شود! پرسپولیس حالا در صورت تقویت برخی پست ها همچون درون دروازه  و مرکز خط میانی، شرط لازم برای پیروزی در فصل آینده را فراهم کرده و شرط کافی برای رسیدن به موفقیت نیز با عملکرد مناسب مدیریت و کادرفنی در طول فصل آینده محقق خواهد شد.

دیرزمانی بود که پرسپولیسی ها بازنده میدان نقل و انتقالات و بسیاری میدان های دیگر بود. از آن زمان که گل زدن به پرسپولیس و گرفتن مساوی از این تیم تبدیل به آرزوی تیم های لیگی شده بود دیگر خبری نیست. فوتبالیست هایی که زمانی آرزوی پوشیدن پیراهن پرسپولیس را داشتند با سرخپوشان به توافق می رسیدند و به راحتی و با مبلغی بالاتر این تیم را دور زده و به تیم های رقیب می رفتند. تحقیر در برابر رقبا عادت جدید مردمی ترین تیم کشور شده بود تا زمانی که مدیری با اراده به صندلی مدیریت این باشگاه تکیه زد. صندلی که سال ها مردی در حد و اندازه های خود را ندیده بود و این بار ترک عادت کرده بود. ستاره ها یکی یکی به سمت پرسپولیس سرازیر شدند و مدیران باشگاه های رقیب جملگی مات و مبهوت خریدهای او در فصل نقل و انتقالات شده و مستاصل از فعالیت رقابت ناپذیر وی رو به جنجال سازی و غوغاسالاری آوردند. این بار خنده پرسپولیسی ها نه از پوزخند به بخت بد که خنده از سر غرور و شادمانی بود.

خنده ای توأم با امید پس از رفع آخرین دغدغه هایشان و تمدید قرارداد با آخرین بازمانده های پرسپولیس اسطوره ای ، مهدی مهدوی کیا و علی کریمی ، برای داشتن مجموعه ای کم نظیر و سپردن آن به دست رهبری کاردان از خطه ترکیه برای گرفتن انتقام تمام حقارت هایی که در چند سال اخیر تحمل کرده اند.

پایان قصه اما آن طور که دوست داران پرسپولیس در رویاهای خود نوشته بودند پیش نرفت و مشکلات افندی و زمان کم پرسپولیس روز به روز احتمال همکاری دو طرف را کاهش داد. تلاش پایان ناپذیر عده ای "مگس گرد شیرینی" برای مأیوس کردن مسئولان از کشاندن دنیزلی به تهران و تحمیل گزینه های مد نظر خود به باشگاه با موج بی سابقه رسانه ای و زمزمه های درگوشی درون باشگاه در نهایت کار را به جایی رساند که در مدت زمان مرخصی مصطفی دنیزلی از پرسپولیس گزینه های جایگزینی وی وارد تهران شده و با این باشگاه به توافق های اولیه دست یافتند.

طي چند روز گذشته حرف و حديث‌هاي زيادي در مورد مذاكره باشگاه پرسپوليس با گزينه‌هاي جانشيني مصطفي دنيزلي در محافل رسانه‌اي مطرح شد كه البته هيچكدام از آنها هرگز به تاييد رسمي مقامات اين تيم نرسيد. مسوولان پرسپوليس ترجيح مي‌دادند با بخشيدن اطمينان به هواداران، زمان بخرند و در نهايت از جايگزين وي رونمايي كنند؛ مردي با يك اسم بزرگ و كارنامه درخشان كه در بدو مطرح شدن نامش، بتواند خلأ مربي محبوبي مثل دنيزلي را پر كند. اين سياست، داشت درست پيش مي‌رفت، اما مشكل بزرگ از جايي پيدا شد كه به ميان آمدن نام «برونو متسو» به جاي ايجاد شور و شوق نزد ميليون‌ها هوادار اين تيم، با بازخورد منفي و يأس و نااميدي اغلب آنها همراه شد. شايد بايد به محمد رويانيان حق داد كه باتوجه به غریبه بودنش با این فضا، مقهور چرب‌زباني افرادی شود كه با بقاي كادر فني قبلي در پرسپوليس، يك سری عایدی درست و حسابي را از دست مي‌دادند، اما حقيقت آن است كه تصمیم پرريسك سردار در اين پروژه مي‌تواند همه اندوخته‌های پرسپولیس تا به اینجا را به باد بسپارد و عرصه را به سرخپوشان تنگ كند.

مرد خوش‌تيپي كه اين روزها سوداي نشاندن وي بر جاي پيرمرد خوش‌قلب تركيه‌اي در سر است، از سال 2006 به بعد حتي يك روز خوش را هم در زندگي حرفه‌اي‌اش تجربه نكرده است. او طي اين مدت توسط فدراسيون‌هاي فوتبال امارات و قطر، به خاطر كسب نتايج ضعيف اخراج شده و به دليل مشابه، شغلش روي نيمكت الغرافه را هم از دست داده است. در همين مقطع از كارنامه او، حتي مي‌توان حضور ناموفق در الاتحاد را هم ديد؛ آنجا كه وي بعد از عقد قرارداد رسمي با تيم عربستاني، به شكلي ناگهاني ناپديد شده و دست مديران باشگاه را لاي پوست گردو گذاشته است. آيا واقعا سردار اطمينان دارد كه بهترين گزينه ممكن براي جانشيني دنيزلي را به تهران فراخوانده است؟ آيا او از روابط تنگاتنگ و دوجانبه سود – سود متسو با دلال‌هاي فوتبال در خاورميانه بيمناك نيست؟ آيا مديرعامل پرسپوليس در این روزهای سخت و سنگین اين فرصت را پيدا كرده كه دور ازحلقه برخي از مشاورانش، سري به نظرات توده هواداران و كارشناسان بكشد و قبل از عقد قرارداد قانوني، اولين بازتاب‌ها در مورد اين انتخاب را مورد بررسي قرار دهد؟

طي يكي، دو هفته اخير، خيلي‌ها نگران اين بودند كه رويانيان با يك تصميم، تاثير مثبت فعاليت‌هاي نقل وانتقالاتي‌اش را از بين ببرد و ستاره‌هاي پرشمار تيمش را دست كسي بسپارد كه در مورد بازدهي او تضميني وجود ندارد که همواره با تاکید وی و معاونانش به حفظ دنیزلی این ترس از بین می رفت.

بعد از جذب بازيكنان بزرگ توسط رويانيان، خيلي‌ها در مورد هنرهاي مديريتي سردار سخن گفتند و روي درايت او مانور دادند. اين در حالي است كه صرفا به استخدام درآوردن فوتباليست‌هاي اسم و رسم‌دار با منابع مالي بزرگ، چندان كار ويژه‌اي به شمار نمي‌رفت و پيش‌تر شاهد تكرار همين اتفاق به دست امثال فتح‌ا...‌زاده، هدايتي و ساكت در فوتبال ايران بوده‌ايم. آنچه سردار را برای پرسپولیسی های قدیمی که ستاره های زیادی را در پیراهن سرخ دیده اند متمایز کرده تمرکز او به ساخت تیم های پایه و تزریق بازیکنان جوان به تیم ، اهمیتش به اقتصادی کردن باشگاه و وعده ساخت ورزشگاه اختصاصی و پرسپولیس جهانی بوده است.  کارهایی که تا به حال هیچ کدام از مدیران پرمدعای فوتبال کشورمان از پسش بر نیامده اند. بعد از پیگیری و به ثمر رساندن تمامی این برنامه ها آنچه مي‌توانست فصل ممتاز «مديريت» رويانيان لقب بگيرد، اين بود كه او موفق شود سرمربي تحت قرارداد پرسپوليس را حفظ كند و وي را به تهران بكشاند. از نظر همه موازين حقوقي، مصطفي دنيزلي هنوز كارمند باشگاه ايراني به شمار مي‌آيد و اگر قراردادي محكم با او بسته شده باشد، وي ملزم به بازگشت سركارش است. در غير اين صورت، اگر واقعا افندي با مشكلات حاد شخصي دست به گريبان است كه بازگشت وي را ناممكن مي‌سازد – که در مورد آن ترديدهايي جدي وجود دارد و به نظر مي‌رسد برخي سودجويي‌ها در داخل ايران باشگاه را نسبت به ادامه اين همكاري دلسرد كرده است – مي‌توان سراغ گزينه‌هاي مناسب‌تر رفت.

رويانيان كه در فرصت كوتاه بين دو نيم فصل و درگيرودار شتاب براي تعيين تكليف فوري كادر فني توانسته بود با گزينه خوب و مطرحي مثل روبرتو دونادوني به توافق برسد، چگونه از مربي سابق كالياري و فعلي پارما، تا مرز برونو متسو سقوط كرد؟ به واقع آيا مردي با يك سريال بلند از ناكامي‌ها كه آخرين قراردادش با الغرافه 5/5 ميليون دلار ارزش داشته و هم‌اكنون هم قيمت بالايي به پرسپوليس پيشنهاد داده، بهترين نفري است كه سرخپوشان در اين شرايط مي‌توانند سر كارش بياورند؟

به طور قطع محمد رويانيان آنقدرها كه لازم است در فضاي حاكم بر فوتبال ايران تجربه کسب نکرده كه بداند در این فوتبال بی حساب و کتاب مرز بين «خبردار به احترام سردار» و شعارهای حيا كن، رها كن بسيار باريك است.  با توجه به تحركات منحصر به فرد و بي‌سابقه سرخپوشان در فصل نقل و انتقالات و استارت خوردن برخي فعاليت‌هاي اقتصادي سنگين، رويانيان بايد طوري برنامه‌ريزي كند كه براي مدت زماني طولاني در پرسپوليس بماند. هرچقدر هم که خوشبینانه فکر کنیم ، باز هم فوتبال ما دولتی است و به لرزه افتادن پایه های میز مدیر بالاتر و چند مصاحبه جنجالی از سوی مدعیان مالکیت ابدی پرسپولیس کافی است تا وزیر ورزش را برای اتخاذ تصمیمات غیرمنتظره قلقلک بدهد. حیا کردن و رها کردن رویانیان در میانه های راه شاید عده ای را که دشمنی دیرینه ای با او دارند ذوق زده کند اما این اتفاق نامیمون هرگز سرنوشتی نیست که پرسپولیسی ها در رویاهای خود برای آبادی دوباره ویرانه تیمشان ساخته اند.

هر حركت اشتباهي كه منجر به قطع همكاري وي با باشگاه در ميانه‌هاي راه شود، مي‌تواند هزينه‌اي بسيار سنگين و جبران‌ناپذير به ارث بگذارد. ستاره‌هايي كه امروز پرسپوليسي مي‌شوند، فردا در مسير دريافت باقي مطالبات شان، كمر هر مديري را خم خواهند كرد. رويانيان بايد با دقت‌تر باشد؛ در غير اين صورت، نه تنها خودش به آرمان‌هاي دور و نزديكش مثل ساختن پرسپوليس جهاني نخواهد رسيد، بلكه سرخپوشان نيز صدمه‌اي تاريخي خواهند ديد. برونو متسو از زمان بركناري از الغرافه – اندكي پيش از رويارويي با پرسپوليس در ليگ قهرمانان آسيا – تا همين ديروز بيكار بوده و حتي مذاكراتش براي حضور در تراكتورسازي هم بي‌نتيجه باقي مانده است. اگر كار كارشناسي رويانيان و همکاران واقعا به اين نتيجه رسيده كه او خواهد توانست اين پرسپوليس گران‌قيمت را به ساحل آرامش برساند، چاره‌اي غير از پذيرش اين تصميم پيش‌روي مخاطبان فوتبال ايران نخواهد بود، اما كاش سردار بداند با توجه به افزايش سطح توقعات از اين باشگاه، در شرايط فعلي هر اشتباهي مي‌تواند غيرقابل بازگشت باشد. وسواس لطفا؛ اين جدی‏‌ترين تقاضای ماست.

برخي بر اين باورند كه در فوتبال ايران با توجه به فقدان قابليت‌هاي فني و تاكتيكي كافي، تجمع ستاره‌ها هم گاهي مي‌تواند نتيجه بدهد و چه‌بسا حالا متسو هم با همين فرمول فاتح بعدي ليگ ايران لقب بگيرد؛ گرچه همين فصل قبل، سبقت گرفتن مربي متبحري مثل زلاتكو از امثال مظلومي و قلعه‌نويي، اين معادلات را تحت تاثير قرار داد. بايد انتظار كشيد و نتيجه ريسک رويانيان و اطرافیان را ديد.

رویانیان که تا به امروز در اکثر قریب به اتفاق تصمیماتش برای ساخت پرسپولیس جدید کم اشتباه عمل کرده باید این دقت عمل خود را حفظ کند تا هم ضامن ماندن خود در این جایگاه شده و تاثیرات مثبتش از این باشگاه دریغ نشود و هم پرسپولیس کمترین آسیب را از تصمیمات ناگهانی و اتفاقات نامیمون ببیند. سردار سرخ پرسپولیسی ها که در بدو ورودش به این تیم نشان داد تا چه حد برآورده کردن خواسته های هواداران این تیم برایش در اولویت قرار دارد حالا هم می تواند نگاه دوباره ای به نظرسنجی های هواداری در خصوص وضعیت مربی گری این تیم در فصل آینده بیندازد و عزم خود را برای گرفتن کم اشتباه ترین تصمیم و تحقق آن جزم کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: